Eigen artikel - Synagoga en Ecclesia
.JPG)
Twee vrouwen.
Tegenover elkaar.
De ene staat fier, met een kroon op, het hoofd geheven. Dat is de kerk.
De ander met het hoofd gebogen, een blinddoek om, vernederd. Dat is de synagoge.
Zo heeft de kerk het gezien: kerk en synagoge tegenover (niet naast) elkaar.
De kerk ziet het, de synagoge is blind.
En dan ook die houding, die trots aan de ene kant en die smaad, ’t lijden, ‘t verdriet aan de andere kant.
De profeet Jesaja spreekt ook over een sluier, een bedekking. ‘En Hij zal op deze berg de sluier vernietigen, die alle natiën omsluiert, en de bedekking, waarmede alle volken bedekt zijn’. (Jesaja 25:7). Maar niet over Israël maar over de heidenen, over de kerk. En pas in het laatste der dagen zal die sluier worden weggenomen.
In het Hebreeuws is het woord ‘sluier’ hetzelfde als de naam Lot.
Lot is de gesluierde. Lot reisde mee in het spoor van Abram en hij zag niet dat Abram de gezegende is. Hij gaat bij hem weg en Abram is het die hem redt. Abram is het die voor zijn behoud bidt. En ten slotte wordt Lot gered vanwege Abram. Maar Lot zag het niet. Dat was zijn blindheid, zijn sluier.
De kerk ziet niet dat haar redding afhangt van Israël. We hebben de messias losgemaakt van zijn volk en zijn volk van de messias. De kerk heeft Israël gelasterd, beschuldigd, vervolgd. En we zagen niet dat de messias en zijn volk Eén zijn.
Ik geloof dat alleen de Heilige Geest ons die sluier kan afnemen. Ons kan genezen van onze blindheid. En dan wordt het anders.
Zo is het verbeeld op de foto hieronder, door de Amerikaanse beeldhouwer Joshua Koffman.
Weer twee vrouwen, maar zo anders. Niet tegenover, maar naast elkaar.
.JPG)
Beiden dragen een kroon.
Geen is blind.
Ze kijken bij elkaar in hun boeken.
Samen kijken ze uit naar de komst van Gods koninkrijk.
Als Classicale Commissie Kerk en Israël Veluwe is dit wat we willen.
Een tipje van onze sluier oplichten en samen ontdekken wat God tot Israël en de kerk te zeggen heeft.
Door ds. Nico van den Houten
terug